Rodzina paziowate (Papilonidae). Rozpietosć skrzydeł 65-80 mm. Piękny, duży motyl z charakterystycznym rysunkiem żółtych plam na skrzydłach. Tylne skrzydła z krótkimi ogonkami i czerwonymi plamkami przy końcu wewnętrznej krawędzi. Wydaje dwa pokolenia w ciągu roku. W okresie godowym gromadzą się na górujących nad okolicą wierzchołkach wzgórz i ruinach np. zamków. Jaja przyklejają najczęściej do szypułek kwiatowych. Dorosłe motyle chętnie odwiedzają rośliny z rodziny baldaszkowatych (mikołajek, pietruszka, marchew, kminek, kolendra, koper). Gąsienice nie są szczególnie wybredne pod warunkiem, że rośliny, na których żerują należą do rodziny baldaszkowatych (głownie koper, marchew i kminek a na wschodzie także cytrusy) i rosną w nasłonecznionych miejscach. Za niepokojone gąsienice wydzielają substancje zawierającą kwas masłowy. Zimuje w stadium poczwarki przyczepionej do łodygi roślin. Występuje prawie w całej Europie, za wyjątkiem terenów północnych, umiarkowanej strefie Azji i Ameryki Północnej. W ostatnich latach ten bardzo piękny motyl w wielu krajach staje się już wielką rzadkością (Wielka Brytania). Niestety, ustępuje też z wielu stanowisk w środkowej Europie. W Polsce jest objęty całkowitą ochroną gatunkową.
Gerstmeier/Zepf; "Motyle dzienne i nocne"; MULTICO Oficyna Wydawnicza.
Reichholf J. "Obserwujemy motyle"; Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne; Warszawa 1993.
Zahradnik J. "Przewodnik owady"; MULTICO Oficyna Wydawnicza; Warszawa 1996.