Rodzina piskorzowate (Cobitidae) - największy gatunek z rodziny piskorzowatych, długość ciała 20-25 a nawet ponad 30 cm; ciało wydłużone, walcowate, lekko bocznie w tylnej części ścieśnione; głowa brązowa czasami prawie czarna lub brązowo-czerwona; wokół otworu gębowego 10 wąsików - 4 na górnej szczęce, 2 w kącikach paszczy, 4 krótkie na dolnej szczęce, grzbiet brązowy lub brązowo-czarny, boki żółte lub pomarańczowoczerwone, wzdłuż boków szeroka ciemnobrązowa lub czarna smuga obrzeżona z obu stron ciemnym paskiem, jasny brzuch i żółtobrązowe płetwy; wzdłuż boków ciała, szeroka ciemnobrązowa lub czarna smuga obrzeżona z obu stron cienkim, ciemnym paskiem, brzuch i płetwy jasnobrązowe, pokryte ciemnymi plamkami; występuje w Europie tylko od północno-wschodniej Francji do rzeki Newy, w dorzeczu Dunaju, Donu i Wołgi; przebywa najchętniej w zamulonych dolnych odcinkach rzek, kanałów, starorzeczy; potrafią oddychać powietrzem atmosferycznym za pomocą jelita; prowadzi nocny tryb życia, za dnia przebywa w kryjówkach na dnie; wyjęty z wody wydaje charakterystyczny gwizd podczas wypuszczania powietrza; tarło V-VI; świeżo wylęgłe larwy posiadają na głowie specjalne włókniste skrzela zewnętrzne jako dodatkowe narządy oddychania; na obszarze występowania dość rzadki. Gatunek objęty całkowitą ochroną !
J. Čihař; Przewodnik. Ryby słodkowodne, MULTICO, Warszawa 1996.